Chaconne – Tijd in de ruimte

Wij bewegen ons in het panningsveld tussen strenge wetmatigheid en vrije kunstzinnige vormgeving. Door haar veelzijdigheid nodigt de chaconne juist tot bewerkingen, arrangementen en transscripties uit, die zich ook Bach zelf telkens weer voornam. Bij ons is het de gitaar, die door haar bijzonder wezen – een heel orkest op uiterst kleine ruimte – andere klanken belevingskwaliteiten toevoegt.

Door de euritmie wordt in het beleven van de tijd de innerlijke beweging van de ziel één met de uiterlijke beweging van het lichaam.

De tijd, die in het zintuigelijke afloopt, is niet dezelfde tijd, die Bach het stuk heeft gegeven.  Lukt het, (als toehoorder, toeschouwer, uitvoerende muzicus of euritmiste), in de ruimte, die het stuk biedt, onder te duiken, ontstaan nieuwe lagen, tijden, dimensies. Er niet sprake van ontwikkeling, maar telkens weer beleven we andere kleuren, andere verhoudingen. Er is geen „Happy End“, Uitgangspint en doel zijn hetzelfde. Of is het dat wat men wint: het inzicht, dat het altijd verder gaat; het beleven van een wereld, die zich naar binnen opent en een reusachtige ruimte inneemt.