Face to Face

Het geheim van het afscheid

In deze interdisciplinaire voorstelling komen euritmie, muziek, spraak en zang samen om het afscheid te traceren. We kennen allemaal kleine en grote afscheidsreizen: de vaas van de grootmoeder is gebroken, een nieuw professioneel perspectief vraagt om een afscheid van thuis, een ziekte heeft een geliefde uit het leven gerukt.

Ons hele leven oefenen we in het loslaten – misschien om op een dag makkelijker te kunnen sterven? Tarkowski zegt dat het doel van kunst is om mensen voor te bereiden op hun dood.

In Dante’s Rime Petrose ervaren we het onvervulde verlangen naar een “stenen” vrouw die niet te verzachten is. Ruw en gepassioneerd is Dante’s taalgebruik hier; de obsessie loslaten lijkt bijna onmogelijk.
Het is anders met de Chaconne dan de Partita in D mineur voor soloviool van J.S. Bach. De meester schreef dit stuk toen hij, terugkomend van een reis, zijn vrouw begraven vond. Het geluid van het diepste verdriet en de wanhoop wordt gemixt met mildere, helderdere tonen die momenten van comfort hoorbaar maken. Bijna monotone eensgezindheid, die kan lijken op gecomponeerde eenzaamheid, wordt afgewisseld met polyfone passages die lijken op muzikale dialogen.

De Chaconne is hier te horen in de versie van de musicoloog Helga Thoene, waarin koorfragmenten verweven in de partituur verschijnen. Viool, stem en euritmie vormen samen een nieuw geheel dat meer is dan de som der delen. Door de grote kracht van Bachs muziek gaat ieder van ons individueel en toch allemaal samen door de verschillende stadia van het afscheid – op weg naar een liefdevol loslaten dat iets nieuws mogelijk maakt.