Juliette van Lelieveld

Dans en optreden

Naast dat ze naar veel voorstellingen ging, begon ze zelf al vroeg met dansen, eerst klassiek ballet en later dansexpressie. Jaarlijks stond ze zelf met mede balletdansers in de stadsschouwburg met een thema-uitvoering die door de balletjuf in choreografie was vormgegeven en door diens moeder was aangekleed met prachtige kostuums. Het optreden vindt ze een feest.

Opvallend is dat ze niet zo erg van de pasjes van klassiek ballet houdt, maar vooral van de momenten waarop ze vrij mag dansen op de muziek die de pianist speelde. Die vrijheid kiest ze in de puberteit door definitief te stoppen met klassiek ballet en dansexpressie te gaan doen. Haar sterke kanten zijn thema’s zelf vormgeven in dans en improviseren met (live) muziek.

Naast de voorstellingen in de schouwburg en diverse presentaties met dansexpressie, maakt ze op haar achttiende helemaal zelf haar eerste solo dansvoorstelling als eindwerkstuk voor de Vrije School. Ze kiest zelf (een compilatie van) muziek, maakt de choreografie en ontwerpt de kostuums. Het thema is haar biografie die harmonisch begint, verstoord wordt door de scheiding van haar ouders en waarin ze naar een nieuw evenwicht zoekt.

Studie dansexpressie en of euritmie

De diversiteit en de mogelijkheid om totaal autonoom te bewegen vormt voor haar de basis om dansexpressie als studierichting te kiezen en naar de Dans Academie in Tilburg te gaan.

Ondanks dat ze op de Dans Academie kennismaakt met diverse andere dansstijlen en technieken (o.a. Butoh dans, Moderne dans, Folklore dans), valt de studie dansexpressie haar tegen. De aanpak om thema’s in dans om te zetten vond ze te slordig en de pedagogie te weinig onderbouwd.

Er ontstaat een keus waarvan ze zelf nooit had gedacht dat ze die zou maken, ze besluit om te gaan kijken bij de Euritmie Academie in Den Haag.

Als kind heeft ze op de Vrije School euritmie gehad, maar dat vond ze vaak een inferieure manier van dansen. De lessen verliepen vaak nogal rommelig en de bewegingen waren niet zo esthetisch of gevormd zoals bij klassiek ballet. In de twaalfde klas wordt ze gevraagd om mee te doen aan een euritmie uitvoering waarbij ze aanvankelijk weigert. Door een tekort aan mensen stemt ze toch in. Doordat er in een kleine groep met aandacht wordt geoefend leert ze de euritmie op een andere manier kennen en ervaart ze voor het eerst hoe het is om zelf muziek te worden in beweging. Deze ervaring maakt dat ze bij de Euritmie Academie gaat kijken, toen ze niet tevreden was over haar opleiding dansexpressie. Het vak spreekt haar aan, de heilige sfeer niet. Ze kiest toch voor de opleiding.

Al gauw blijkt dat ook hier haar verlangen naar bewegen vanuit haar authentieke bewegingsbron in strijd komt met de vaak opgelegde vormen en gebaren van de euritmie. Ze mist de vrijheid en de bezieling. Na twee en een half jaar wordt ze daar ziek van en gaat een jaar naar Engeland om op een boerderij te werken. Terug in Nederland maakt ze opleiding af en geniet vooral van de momenten waarop ze zelf mag creëren en van haar stages waarin ze zelf de lessen mag vormgeven.

Werken en ontdekken

Na haar studie werkt ze 10 jaar op de bovenbouw van verschillende vrije scholen. Ze creëert diverse voorstellingen met de leerlingen en geeft ze daarin de ruimte om met eigen ideeën te komen. Daarnaast werkt ze aan diverse solo’s en groepsstukken met euritmiecollega’s op de school. Wat opvalt is haar eigen creativiteit  waarmee ze de leerlingen enerzijds kan boeien en anderzijds haar openheid voor de ideeën van de leerlingen. Het beeld van euritmie wordt voor de leerlingen en haarzelf op die manier enorm verrijkt.

Met haar man, beeldhouwer Marc Brussee, krijgt ze vier kinderen en ze blijft doorwerken tot het na de geboorte van de vierde niet meer gaat.

Tijdens haar herstel maakt ze haar eerste Cross-over voorstelling  met verhaal, sculpturen, film, lichtcreaties en dans in samenwerking met Fram Wiegers en Marc Brussee. Ze schreef zelf het verhaal Iznug van Izgun, een eigentijds scheppingsverhaal wat ze later nog een keer heeft gebruikt bij een voorstelling tijdens haar masterstudie.

Masterstudie en performances met actuele thema’s

Na het herstellen van een diepe uitputting, komt er een diepe wens boven om het kunstzinnig werken met euritmie te verdiepen met een masterstudie op de Alanus Schule in Bonn (Duitsland). Hier studeert ze drie jaar part time en haalt haar master in Regie en Performance. Het is een zeer verrijkende periode waarbij ze intensief met Melaine Mac Donald en Ernst Reepmaker aan diverse stukken werkt.

Al haar opgebouwde ideeën over regie en performance krijgen een plek en worden verder ontwikkeld. Thema’s die haar bezighouden zijn de verbinding met de aarde in de vorm van het lichaam en het wezen aarde. Zo organiseert zij sinds 2013 jaarlijks een wereld euritmiedag waarbij collega’s en liefhebbers van de euritmie gezamenlijk euritmie doen voor de aarde. Daarnaast kiest zij ook actuele thema’s zoals de vluchtelingencrisis (in samenwerking met de gevluchte schrijver Kader Abdolah) en klimaatverandering (in samenwerking met Jan Terlouw) om in een voorstelling met dans en diverse media vorm te geven.

Euritmie nu

In haar werk met euritmie wil ze vrij onderzoeken naar expressie. Ze heeft een sterke intuïtie die ze inzet om de thema’s vorm te geven. Naast het creatief en vrij omgaan met het aangeleerde vocabulaire zoals bekend binnen de euritmie (klinkers, medeklinkers, planetenriem, toongebaren), zoekt ze naar een universele, scheppende oertaal. Haar persoonlijke verbinding met de thema’s die ze danst maken haar voorstellingen krachtig en expressief. Het werken met haar intuïtie maakt haar origineel en verrassend. Haar intense aanwezigheid tijdens de dans maakt dat ze het publiek raakt.

Het is niet haar intentie om de euritmie te vernieuwen maar om op een eigen wijze met euritmie vorm te geven, waarin haar eigen zoektocht centraal staat. Daarnaast vindt zijn het werken met haar regisseurs Melaine Mac Donald, Ernst Reepmaker en Els Sorber heel belangrijk.

Juliette van Lelieveld werkt als regisseur, performer, docent en trainer. Ze begeleid diverse studenten en amateurs in hun persoonlijke zoektocht naar hun vorm van euritmie. In bedrijven vertaalt zij de bedrijfsthema’s naar bewegingsoefeningen.